Mówienie w 3 osobie!

Mówienie do siebie w 3 osobie jest czymś dla niektórych normalnym a dla niektórych ciężkie i nie potrafią tego zrobić.
Ja jestem z tych osób które tego niepotrafią. Wymawiajac swoje imię i mówienie o tym co zrobiłam bądź robię  jest czymś  naprawdę dziwnym.
Ale od czego to zależy?
Ano właśnie, długo nad tym myślałam i doszłam do pewnych wniosków. Pierwszy wniosek to taki, że akceptuje siebie jako osobę. Akceptuje swoje wady i zalety te w wyglądzie jaki i w charakterze ( chociaż nie każda osoba mówiąca w ten sposób dopuszcza do siebie świadomość, że ma jakieś wady). Drugi wniosek to taki, że podoba jej się to w jaki sposób żyje, co mam na myśli? To jak traktuje innych i siebie. To jak się uczy jak pracuje jak postępował i jak dalej postępuje. Akceptuje w sobie dosłownie wszystko.
Znam parę osób które tak mówią, i jest to dla nich  czymś normalnym, ale nigdy tak naprawdę nie zastanawiały się od czego to zależy i czemu się nie krępują. To też zależy os sposobu wychowania i no cóż od ego również.
Nie jednak w tym wszystkim są też plusy. Taka osoba zna swoją wartość i jest pewna siebie  (chociaż są przypadki że przesadzaja z tym :)) 
A Wy jak uważacie? Jak to z tym jest?